GESCHIEDENIS
Leeuwarder springplank
In 2019 lanceerde Juliana, Zuperstition in Leeuwarden, een clubnacht en talentplatform in één. Een space waar house, techno en performance samenkwamen. In underground technoclub Hemingway groeide het uit tot dé plek voor een nieuw geluid en een boost voor de stad.
Vrijhaven voor ondervertegenwoordigd talent
Friesland bood weinig ruimte voor de LHBTQI+ gemeenschap. Zuperstition werd die plek: een platform voor house- en techno-DJ’s, dragartiesten en performers, waar talent vrij kon groeien en samenwerkingen ontstonden met Alter á Go en Teddy’s Last Ride.
Een reizende community
Zuperstition groeide uit tot een creatieve karavaan, met hostingen op Roze Zaterdag, Welcome to the Village en Explore the North op de Oldehoofster kerkhof. In 2023 volgde een succesvolle hosting op Nederlands grootste en oudste festival de Zwarte Cross. Hier is de Kult te vinden in 'Gay Café De Kast', waar we sindsdien jaarlijks te vinden zijn.
Rotterdam, make it happen
Wat begon als Zuperstition is nu Kult Funktion, geen concept maar een beweging. Waar nachtcultuur, house-erfgoed en nieuwe stemmen samenkomen. Rotterdam, de stad van strijd, vernieuwing en de meeste nationaliteiten, vanaf hier bouwen we.
Laag voor laag.
Eerste Zuperstition, Club Hemingway 2019
Eerste House Eleganza, Feeling Curious? in Theater Rotterdam 2024
WAT IS HOUSE?
1970-1980
Chicago, USA
The Warehouse
House begon in de jaren ’80 in Chicago, binnen zwarte en LHBTQI+ gemeenschappen die op zoek waren naar vrijheid, veiligheid en zelfexpressie. Clubs als The Warehouse en de Muzic Box groeiden uit tot heilige grond, waar DJs als Ron Hardy en Frankie Knuckles nieuwe geluiden mixten tot iets revolutionairs. Hun sets brachten mensen samen op de dansvloer, ongeacht afkomst, gender of geaardheid. In 1984 bracht Jesse Saunders met "On and On" de eerste houseplaat uit, en daarmee werd een wereldwijde beweging geboren.
1980
New York, USA
Paradise Garage
In New York kreeg house een ziel in Paradise Garage, een club die meer voelde als een familie dan een venue. Onder leiding van DJ Larry Levan groeide de dansvloer uit tot een plek van transformatie, opnieuw gedragen door veelal zwarte en LHBTQI+ communities. Hier danste je niet om te ontsnappen, maar om thuis te komen. Alleen leden kwamen binnen; de club werd liefkozend de “Gay-rage” genoemd. Artiesten als Madonna, Grace Jones, Keith Haring en Jean-Michel Basquiat vonden er hun muze, maar de échte magie lag in de zielen die elke nacht de geschiedenis herschreven.
1980
Detroit, USA
Belleville Three
Techno ontstond in het postindustriële Detroit als een futuristisch manifest. The Belleville Three bestaande uit producers en dj's Juan Atkins, Derrick May en Kevin Saunderson, bouwden op Chicago house, disco en electro, en creëerden met drumcomputers en synthesizers een nieuw, hoopvol geluid. Rond diezelfde tijd draaide Stacey “Hotwaxx” Hale, de Godmother of House, als eerste vrouwelijke DJ in Detroit’s Gay clubs. Kelli Hand (K-Hand), de First Lady of Detroit Techno, bracht baanbrekende tracks uit via haar label Acacia Records. Het radicalecollectief Underground Resistance, opgericht door Jeff Mills, Mike Banks en Robert Hood, gebruikte techno als wapen tegen racisme en onderdrukking. Vandaag is slechts 10% van de festivalacts BIPOC, een pijnlijk contrast met de revolutionaire, zwarte wortels van het genre.
1980-1990
Verenigd Koninkrijk , UK
Rave cultuur
Eind jaren ’80 ontketende het Verenigd Koninkrijk een explosieve ravecultuur, geïnspireerd door de house- en technoscene uit de VS. Illegale feesten in weilanden, magazijnen en verlaten industriehallen werden plekken van collectieve vrijheid, expressie en escapismever weg van het conservatieve Thatcher-tijdperk. De opkomst van acid house, ecstasy en soundsystems bracht een nieuwe jeugdcultuur voort. Als reactie voerde de overheid in 1994 de Criminal Justice and Public Order Act in, die samenscholingen met “Boem Boem herrie” verbood. Maar de underground verdween niet, integendeel. Het trok zich terug in legale clubs en collectieven en legde zo de basis voor de rijke, diverse clubcultuur die we vandaag kennen in het VK en daarbuiten.
1980-2000
Manchester, UK
The Haçienda, Warehouse Project
In de late jaren ’80 werd Manchester het walhalla van de Britse house door de iconische club The Haçienda, opgericht door Factory Records en New Order. Hier ontstond de explosieve Madchester-scene, waar indie, house en rave versmolten tot een nieuwe liberale jeugdcultuur.Tegelijkertijd groeide Londen uit tot de bakermat van acid house met legendarische clubs als Shoom** en Heaven, waar LGBTQ+-gemeenschappen en ravers samenkwamen op opzwepende beats. In de jaren 2000 nam The Warehouse Project (WHP) in Manchester de fakkel over als hedendaags rave-instituut voor elektronische muziek. Cultuur icoon DJ Paulette, Haçienda’s eerste vrouwelijke resident DJ, strijdt nog steeds voor meer zichtbaarheid en diversiteit binnen de elektronische muziekindustrie.
1980 - 2000s
Amsterdam, NL
Roxy, iT en A.D.E.
Eind jaren ’80 zette Amsterdam house op de kaart met iconische clubs als RoXY en iT, tempels voor de LHBTQI+communities en vrij bevochten mensen, kunst en nachtleven. Eddy de Clercq draaide in 1986 de eerste houseplaat in Nederland, wat een culturele schokgolf veroorzaakte. Voor sommigen was het een revolutie, voor anderen een bedreiging. Joost van Bellen werd het gezicht van de underground en hield de scene levend tijdens repressie en crisis. In 1996 werd het Amsterdam Dance Event (ADE) opgericht, dat uitgroeide tot het grootste elektronische muziekplatform ter wereld, een directe erfgenaam van deze radicale, creatieve en inclusieve oorsprong.
1980 - 2000s
Rotterdam, NL
Hardcore, gabber en Parkzicht
In de jaren ’90 denderde gabber als een sloopkogel door Rotterdam, met Parkzicht als thuisbasis van de hardcore-scene. Tegelijk vond techno en acid house haar plek in clubs als Now&Wow en later Toffler. In 1993 trok Thunderdome 40.000 bezoekers, de stad ademde rave. Die energie leeft deels voort in initiatieven als Rotterdam Rave, dat grootschalige technofeesten organiseert in onder andere de Maassilo. Toch mist de huidige nachtcultuur de rauwe creativiteit en inclusieve underground van toen. Rotterdam heeft het DNA van een ravestad, het is tijd om die geest opnieuw tot leven te wekken.
2025
In 2025 heeft de Nederlandse nachtcultuur het zwaar. Clubs sluiten, de druk op makers groeit en jonge talenten vinden steeds moeilijker een plek. Maar juist in die schaduw bloeien nieuwe verhalen op. Suze Ijó, geboren in Rotterdam, laat zien wat er mogelijk is: een DJ die draait vanuit hart, roots en community, soulful, en krachtig. Festivals als DGTL en Dekmantel blijven groot, maar er groeit ook iets nieuws. Overal ontstaan plekken waar stemmen gehoord worden die te lang zijn genegeerd. In een verdeelde wereld blijft de dansvloer heilig. Daar vieren we wie we zijn. Daar groeit talent. In de underground, dáár begint de verandering.